typ klasyczny
Encyklopedia PWN
epigrafika
dyscyplina badawcza zajmująca się zbieraniem, czytaniem i publikowaniem oryginalnych staroż. napisów, które zostały wyryte bądź wymalowane na materiale twardym (kamieniu, glinie, drewnie, metalu), niekiedy zaliczana do nauk pomocniczych historii;
[gr. epigraphḗ ‘napis’],
filozof niemiecki, jeden z głównych przedstawicieli klasycznej filozofii niemieckiej.
dziedzina twórczości artystycznej i rodzaj widowiska masowego; posługuje się własnymi środkami wyrazu, korzysta z osiągnięć literatury, plastyki, teatru, muzyki.
film
[ang.]:
dziedzina nauk biologicznych, a ściślej genetyki, której zadaniem jest wyjaśnienie molekularnych podstaw procesu dziedziczenia;
typ szkoły średniej, z przewagą przedmiotów mat.-przyr.;
